Było Noworocznie.
Było wszystko, co powinno być: i radość i skupienie, i rozmowy i milczenie, i opowiadanie i słuchanie, no i herbata… A oprócz parzenia było też układanie. W sobotę po Ani pokazie gongfu cha, ojciec Hieronim, Benedyktyn Tyniecki, układał kwiaty i opowiadał o ikebanie liturgicznej. Potem dalej popłynęła herbata i śmiechy i rozmowy…
Drodzy Przyjaciele,
zapraszamy na świętowanie Chińskiego Nowego Roku. Przypada on pierwszego dnia pierwszego miesiąca wg. kalendarza księżycowego, w tym roku 14 lutego. To najważniejsze chińskie święto, które trwa 2 tygodnie aż do Święta Lampionów. Przed nowym rokiem sprząta się domy, spłaca długi i jedna się ze wszystkimi, żeby rozpocząć kolejną czystą kartę. Domy dekoruje się na czerwono i strzela z petard. Rodzinnemu świętowaniu towarzyszy składanie ofiar bogom i przodkom oraz życzeń wszystkim bliskim. Na drzwiach wejściowych zawiesza się noworoczne dwuwiersze (chunlian) w kolorze czerwonym, który oznacza szczęście.
Więcej na temat tego święta, tradycji i legend, opowiemy Wam w Wigilię Nowego Roku, w sobotę 13 lutego o godz. 17.00. w studio plastycznym „Ścieżka” na ul. Nowogrodzkiej 25/33. Ścieżka tym razem będzie czerwona – udekorowana tradycyjnymi chińskimi lampionami i noworocznymi dwuwierszami. Dla pomnożenia szczęścia zachęcamy, żeby każdy z Was miał jakiś element czerwony, będą prezenty. Po opowieściach, do godz. 21.00, będziemy parzyć, częstować, kosztować i sprzedawać najlepsze chińskiej herbaty i akcesoria herbaciane.
W niedzielę 14 lutego czekamy na Was w tym samym miejscu z herbatą i słodyczami w godzinach 11.00—17.00. Zapraszamy nie tylko do kosztowania, ale też do parzenia. Wszyscy Herbaciarze będą kolejno zasiadać za czajniczkiem i częstować swoich bliskich lub akurat przybyłych gości. Każdy chętny będzie mógł podpatrzeć i spróbować parzenia herbaty pracochłonnej (qong fu cha). Każdy nowy Przyjaciel herbaty będzie mógł ją dalej poznawać na warsztatach, które organizujemy. Dodatkowo w niedzielę Ścieżkowi artyści będą malować wizerunki ryb, które są symbolem wszelkiej obfitości i szczęścia w Nowym Roku (godz. 11.00-14.00) i kaligrafować życzenia (godz. 14.00-17.00).
„Otwórzmy drzwi, przyjmijmy szczęście”
Anna Włodarczyk i Magdalena Rybak
Święta to czas, gdy robimy to samo, co na co dzień, tylko wolniej, spokojniej, uważniej.
Cichej radości z tego wspólnego czasu, z tego, co możemy zobaczyć, usłyszeć, poczuć, doświadczyć.
Z wdzięcznością za wszystko. Po prostu.
Morze Herbaty
Chociaż Kiermasz był przed-świąteczny to był czas bardzo świąteczny. Przyszli nasi bliscy i zawitali nowi przyjaciele.
Ania parzyła i opowiadała o herbacie na okrągło. W każdej chwili każdy mógł się dosiąść, posłuchać, spróbować.
Herbaty leżakowały grupowo (oj spora to już była grupa) na szezlągu, który w Ścieżce służy zawsze modelce.
Naczynka (nasze pierwsze specjalnie sprowadzone) stały w podgrupach aż na dwóch stołach.
Ryba (przez nabywców dóbr herbacianych) była regularnie karmiona.
W pokoju Lech kaligrafował życzenia (na życzenie), Konrad malował portrety i Grażyna też (po konkurencyjnych cenach).
Spędziliśmy razem dwa dni. Dzieliliśmy się dobrym słowem, radością, czasem, sobą. Dziękujemy wszystkim, którzy byli z nami, czas dłuży, chwilę czy tylko myślą życzliwą.
Z wdzięcznością
Morze Herbaty
Dawno dawno temu, a kalendarzową miarą 3 lata, za górami za lasami, licznikiem samochodowym mierząc 60 km od Warszawy, na działkowym stole w Ponurzycy pojawiły się naczynka.
Pierwsze parzenie plenerowe fot. Magdalena Rybak
Zapraszamy na dwudniowe warsztaty herbaciane w gronie sześciu osób – pięciu uczestników i prowadzącej. Poznamy siedem gatunków najlepszych i najsłynniejszych herbat chińskich i tajwańskich, reprezentujących tak zwane „sześć wielkich rodzajów herbaty”. Poznamy również zarys historii herbaty chińskiej, będziemy kosztować, a następnie samodzielnie parzyć herbatę metodą gongfu cha – „herbaty pracochłonnej”, pochodzącą z południowo-wschodnich Chin. Każde spotkanie trwa ok. 3-4 godzin i obejmuje wykład oraz część praktyczną – parzenie wybranych gatunków herbaty. Warsztaty dotyczą wyłącznie herbat chińskich, dlatego naczynia, sposób parzenia, a także terminologia różnią się od stosowanych w Europie.
W ramach warsztatów zapewniamy naczynia, materiały dydaktyczne oraz najwyższej jakości herbatę z Chin i Tajwanu. Na zakończenie uczestnicy otrzymają dyplomy uczestnictwa w warsztatach.
Zapraszamy na Świąteczny Kiermasz Herbaciany. Na kosztowanie herbaty i świętowanie naszego wspólnego spotkania, na przedsmak zbliżających się świąt Bożego Narodzenia.
5-6 grudnia w studio plastycznym „Ścieżka” przy ul. Nowogrodzkiej 25 lok. 33 będziemy przedstawiać herbatę chińską, zachęcać do jej picia i doświadczania. W sobotę od godz. 17.00 do 21.00 i przez całą niedzielę od godz. 11.00 do 17.00 będziecie mogli zobaczyć pokaz parzenia i skosztować herbatę parzoną na sposób gongfu cha („herbaty pracochłonnej. Będziecie też mogli zakupić najlepsze chińskie herbaty, naczynka i akcesoria do ich parzenia, żeby cieszyć się nimi i obdarowywać w nadchodzącym Świątecznym Czasie.
Wśród licznych prezentów do nabycia będą również karnety i zaproszenia na przyszłoroczne spotkania herbaciane i warsztaty oraz prace plastyczne twórców związanych ze „Ścieżką”, a wśród nich: obrazy, szkice, kaligrafie i kartki świąteczne. Sam Lech Żurkowski, Gospodarz „Ścieżki”, będzie kaligrafował życzenia na życzenie (sobota 17.00-19.00 i niedziela 13.00-17.00). Konrad Świtała z Grażyną, będą przez cały czas trwania Kiermaszu malowali na miejscu portrety.
Zapraszamy do wspólnej radości ze stawianych kresek, smakowanych herbat, składanych życzeń i nabywanych prezentów!
Po pierwsze: dlaczego „hodowla”? Sztuka pielęgnacji czajników nazywa się po chińsku yang hu 養壺. Hu oznacza czajnik, a yang – pielęgnować, hodować, żywić, wychowywać, przy czym mi jako pierwsze przychodzi na myśl słowo „hodować”. Jestem w jakiś sposób przywiązana do określenia „hodowla czajniczków”, tym bardziej, że czajnik występuje w nim jako istota żywa. A biorąc pod uwagę, jak duży wpływ ma czajnik na smak herbaty, jak bardzo czajniczki różnią się między sobą i jak można próbować „oswoić” je odpowiednią pielęgnacją, żeby parzyły dobrą herbatę, takie traktowanie ich wydaje mi się jak najbardziej słuszne.
Zapraszamy na warsztaty herbaciane, cykl sześciu spotkań w gronie sześciu osób – pięciu uczestników i prowadząca. Poznamy kilkanaście gatunków najlepszych i najsłynniejszych herbat chińskich i tajwańskich, reprezentujących tak zwane „sześć wielkich rodzajów herbaty”, nauczymy się je rozróżniać i przyrządzać. Każde spotkanie, trwające ok. 3 godzin składa się z części teoretycznej, podczas której będziemy omawiać wybrane aspekty kultury herbaty, i praktycznej – parzenie wybranych herbat metodą gongfucha, tzw. „herbaty pracochłonnej”, pochodzącej z południowo-wschodnich Chin. Podczas pierwszego spotkania herbatę parzy Gospodarz, natomiast na kolejnych do parzenia stopniowo włączają się Goście, kolejno przejmując rolę Gospodarzy. Warsztaty dotyczą wyłącznie herbat chińskich, dlatego naczynia, sposób parzenia, a także terminologia różnią się od stosowanych w Europie.
W ramach warsztatów zapewniamy herbatę, naczynia oraz materiały dydaktyczne. Na nasze potrzeby zostanie specjalnie sprowadzona najwyższej jakości herbata z Chin i Tajwanu. Po każdym spotkaniu uczestnicy otrzymają herbatę do samodzielnego parzenia w domu.
Współcześni Chińczycy najczęściej określają herbatę znakiem 茶, po mandaryńsku wymawianym chá, a w dialekcie Min, którym mówią mieszkańcy prowincji Fujian – tê. Od niego pochodzą nazwy herbaty w językach europejskich. Tam, gdzie trafiała ona drogą morską z południowych Chin, jej określenia wywodzą się od południowej wymowy tê , np. tea po angielsku, thé po francusku, té po hiszpańsku, Tee po niemiecku, thee po holendersku. Natomiast w krajach, do których docierała drogą lądową z Chin północnych, upowszechniły się określenia pochodzące od północnego słowa chá, np. чай po rosyjsku, čaj po czesku. Myślę, że mogą się one wywodzić od całego wyrażenia chá yè 茶葉, czyli „liście herbaciane”. Polskie określenie „herbata” wypada na ich tle bardzo oryginalnie, a pochodzi z połączenia łacińskich słów herba (trawa, zioło, roślina) i thea.
Znak 茶 (wymawiany chá lub tê, lub inaczej – w zależności od dialektu) upowszechnił się w czasach dynastii Tang dzięki napisanej przez Lu Yu „Księdze herbaty” (茶經 Cha jing). Wcześniej w użyciu były inne znaki, z których najczęściej stosowany był 荼 tú, różniący się od 茶 tylko jedną kreską. Kłopot jednak w tym, że mógł oznaczać kilka różnych gatunków roślin. Nie zawsze można z całą pewnością ustalić, czy w danym tekście oznacza on właśnie roślinę Camellia sinensis.
Co znaczy słowo chá? Przeczytałam ostatnio, że oznacza „młody listek”, co nie jest prawdą. Mówiąc chá Chińczycy mogą mieć na myśli 1) herbatę (napój) 2) suche liście herbaciane 3) krzew herbaciany, a czasami także „herbatkę” – napar ziołowy lub owocowy z roślin innych niż Camellia sinensis. W czasach dynastii Tang chá było także poetyckim określeniem młodej dziewczyny.